من او را ناگاه

سر آن کوچه که بودیم ،

             در سرازیری ِ راه

                   من او  را ناگاه  ،
 دوست داشتم ،

 آری ،
        حسِ ِ آغوش عجیبی در نگاه من و اوست ،

          نه به سان ِ یک عشق ، نه به سانِ یک دوست
                             بسان یک کاپشن ِ کهنه ی گاهی بر دوش ،
                                            من او را از دور ، دوست خواهم داشت .


(حسین عطایی فرد )