من

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش		حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
شکنج زلف پریشان به دست باد مده		مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش
گرت هواست که با خضر همنشین باشی		نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش
زبور عشق نوازی نه کار هر مرغیست		بیا و نوگل این بلبل غزل خوان باش
طریق خدمت و آیین بندگی کردن		خدای را که رها کن به ما و سلطان باش
دگر به صید حرم تیغ برمکش زنهار		و از آن که با دل ما کرده‌ای پشیمان باش
تو شمع انجمنی یک زبان و یک دل شو		خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
کمال دلبری و حسن در نظربازیست		به شیوه نظر از نادران دوران باش
خموش حافظ و از جور یار ناله مکن		تو را که گفت که در روی خوب حیران باش